Ik heb Rescue Leashes opgericht om asielhonden te helpen een thuis te vinden.

In 2018 had ik nood aan een volledige reset van mijn leven en reisde ik een half jaar door Azië met als eerste halte Bali. Een vriendin had me gewaarschuwd dat er veel straathonden in erbarmelijke staat rondliepen en gaf mij het telefoonnummer van een dierenambulance op het eiland, just in case. De eerste keer dat ik dat nummer belde, was toen ik een grote witte hond in het midden van de weg zag staan, met een grote open wonde op zijn hoofd en een lijf dat duidelijk enorm veel pijn had.  De tweede keer was het een puppy die helemaal alleen in een diep dal gesukkeld was en de derde keer een jonge bruine hond die te zwak was om te bewegen en stilstond in het midden van een gevaarlijke weg. Ik kon aan niets anders meer denken en gaf me op als vrijwilliger in het asiel om met de honden te wandelen. Het was zwaar en ik was elke dag vuil van kop tot teen, maar de mooie momenten wanneer een verlegen hondje van zijn allereerste knuffel durft genieten en het enthousiasme waarmee je elke ochtend begroet wordt door 50 honden, die maakten het allemaal meer dan waard. Emmy  was mijn favoriete hondje daar en ik besloot haar te adopteren en mee naar België te nemen. Maar na een doktersbezoek om de reisdocumenten in orde te krijgen, bleek zijn een parasiet te hebben die dringend behandeld moest worden. Op goed geluk werd een andere hond van Bawa overgebracht voor een bloedtransfusie, maar die bleek geen goede match te zijn en ze heeft jammer genoeg niet overleefd.   

Met veel pijn in mijn hart maar met een nieuw doel in mijn leven ging ik op zoek naar nieuwe bestemmingen waar ik meer vrijwilligerswerk kon doen. Zo kwam ik bij Soidogs in Thailand terecht en uiteindelijk hield ik mijn laatste stop bij ACE in Spanje.  Daar kwam Margarita op mijn pad (foto), een klein zwart en timide hondje met 2 witte pootjes en een blauw, blind oogje. Zowel haar uiterlijk als haar zachte karakter deden me zo hard aan Emmy denken dat ik op slag verliefd werd op haar. Ik nam haar mee naar huis en sindsdien is zij mijn liefste, dankbaarste, beste vriend. 

Al die zieke straathonden en al die overvolle asielen hebben mijn ogen geopend voor de omvang van het probleem. Er zijn zoveel honden die dakloos zijn, die niet verzorgd worden, die mishandeld worden of jaren opgesloten zitten in een klein hokje in een asiel. Wanneer je daar een half jaar lang dagelijks mee geconfronteerd wordt, kruipt dat onder je vel. Maar ik merk je pas hoeveel nood er is aan hulp en wat voor een verschil je maken door te helpen.

4 jaar lang dacht ik na over een plan om deze honden te helpen. Ik wou meer doen dan alleen asielen steunen, ik wou ook adoptie promoten zodat er veel meer honden geadopteerd worden. Zo is Rescue Leashes ontstaan, een collectie met wandelaccessoires die asielhonden steunt en die ontworpen is om op te vallen op straat en zo conversatie over adoptie op gang te brengen.